Art Gallery O-68 presents Lenneke van der Goot, Maaike Kramer en Rozemarijn Westerink
galerie with tsjalling: presents Rosa Everts and Lenneke van der Goot
Solo exhibition at galerie with tsjalling:
On view from 22 October till 19 November 2022
Vernissage: 22 October 2022, 16 - 18 hr
Adress:
Kostersgang 26-a
9711 CX Groningen
Open
Wednesday – Friday 12 – 17
Saturday 11 – 17
and by appointment
contact
info@withtsjalling.nl
+31(0)6 30 72 27 09
In large drawings, small drawings, site-specific installations and murals, Lenneke van der Goot suggests spaces and places that are accessible, but that offer no grip to the viewer. Sometimes in black and white, at other times colourful and shimmering, these spaces are populated by polygon objects, precarious structures, weightless skyscraper cathedrals and tangle-like sinuous sculptures. Drawn objects seem to float, in other work she lets three-dimensional shapes emerge from the paper or the drawing itself is composed of several layers.
In her work, Van der Goot tries to visualise something of the complexity she experiences in everyday life. Like the rush of the city, the parallel worlds that come to us through screens and other channels, and how to relate to all this. Like getting lost in the multitude of information, the grandeur of it all, or, on the contrary, getting absorbed in it and experiencing its beauty. She provides no ready-made answers, it’s the imagination she wants to trigger.
As in the new Surface Tension Series, a series of apparently layered drawings in which images accumulate. New connections are made, but many also remain hidden. A metaphor for the intensity of visual stimuli. It is tempting, but trying to understand what you see becomes increasingly complex.
Van der Goot positions herself as a drawing artist in a broad sense. She won the EposPress Drawing Prize for young talent in 2014 and the Pim Olivier Graphic Prize in 2022. She created drawing installations for the Paper Biennial at Museum Rijswijk, law firm Kennedy van der Laan, Kunsthal KAdE, Drawing Centre Diepenheim and Museum van Bommel van Dam, among others. Her work was shown at the art fairs Amsterdam Drawing and Paper Positions in Berlin. Her practice is currently supported by an Artist Basic grant from the Mondriaan Fund.
Grafiekprijs Pim Olivier 2022 gewonnen door Lenneke van der Goot
Dit jaar organiseert het Grafisch Atelier Hilversum voor de tweede keer de jaarlijkse, nationale Grafiekprijs Pim Olivier: een werkbeurs ter waarde van 10.000 euro. Gedurende zes weken mag de winnaar een uniek grafisch kunstproject realiseren bij het Grafisch Atelier Hilversum.
Wij zijn verheugd over het aantal mooie plannen die werden ingediend. De adviescommissie bestaande uit Imke Ruigrok, Tamar Frank, Dieuwke Spaans, Erik Fliek en als voorzitter Niek Hendrix had de zware taak uit de aanmeldingen de winnaar 2022 te kiezen. Het projectplan van Lenneke van der Goot vonden zij inspirerend, experimenteel en het zoekt de grenzen op van wat grafiek kan zijn. Tijdens haar project ‘Time Laps’ zal een onderzoekende houding centraal staan, waarin ruimte is voor ontdekkingen. Lenneke van der Goot zal verschillende grafische werkvormen combineren in tekeningen en zo werken aan unica’s. In haar werk probeert Lenneke
een wereld te scheppen die weliswaar gevoed wordt door wat zij om haar heen waarneemt, maar die losgezongen is van de werkelijkheid en een eigen metaforisch universum vormt. De commissie verwacht dat deze toekenning een duurzame ontwikkeling in haar praktijk mogelijk maakt.
De leden van de adviescommissie hebben dan ook besloten de prijs aan haar toe te kennen. We zijn erg benieuwd naar haar werkproces, onderzoek en natuurlijk naar het resultaat dat te zien zal zijn in Grafisch Atelier in Hilversum. Met de Grafiekprijs wordt een werkbeurs mogelijk gemaakt, bedoeld om een uniek grafisch kunstproject te realiseren bij het Grafisch Atelier Hilversum, waarbij Lenneke van der Goot gebruik maken van alle faciliteiten en technische kennis van het GAH. Het grafisch kunstproject wordt afgerond met een presentatie.
Pim Olivier (1938), nu gepensioneerd, was als stadsgraficus in de jaren ’60, ’70 en ’80 een groot charismatisch inspirator voor het Grafisch Atelier Hilversum en voor kunstenaars in de regio. Om die reden stelt de Stichting Pim Olivier deze prijs beschikbaar, in nauw overleg met de naamgever zelf. Met de prijs in Pims naam willen we de grafische kunst stimuleren en een breed scala aan klassieke en vernieuwende grafische technieken bevorderen. Als blijk van waardering krijgt de winnaar naast de werkbeurs een ets (herdruk), gemaakt door Pim Olivier, aangeboden.
Groepstentoonstelling met kunstenaar:
Coen Vernooij, Inge Reisberman, Lenneke van der Goot, Lise Sore, Lon Godin, Louise te Poele, Maaike Kramer, Marena Seeling, Maureen Bachaus, Nikki van Es, Roos van Dijk, Rozemarijn Westerink, Wanda Tuerlinckx, Casper Verborg, Els van ’t Klooster, Helen Vergouwen, Jan Maarten Voskuil, Natascha Waeyen, Rob Bouwman, Suzanne Hartmans, Wieteke Heldens.
Vernissage: 17 Juli, 15 - 17 uur
Finissage: 14 augustus, 15 - 17 uur
Behalve vernissage en finissage open op afspraak.
Art Gallery O-68
Oranjestraat 70, 6881 SG Velp, NL
email: info@gallery-o-68.com
Tekenkabinet X
Ruim honderd tekenaars hebben voor deze tiende editie van het Tekenkabinet werk gemaakt op A4-formaat.
1 juni t/m 31 juli 2022
Adres: Singel 100
1015 AD Amsterdam
Open: woensdag, zaterdag, zondag 13.00 – 17.00 uur
en op afspraak +31(0)620077891
Paper Positions Berlin
28 April – 1 May 2022
Deutsche Telekom Hauptstadtrepraesentanz
Franzoesische Strasse 33 a-c
10117 Berlin
Presentatie met galerie with tsjalling: met kunstenaars Lenneke van der Goot en Erik Mattijssen
Presentatie met Art Gallery O-68 met kunstenaars Lenneke van der Goot, Maaike Kramer, Andrea Radai, Marena Seeling en Coen Vernooij
Op 26 februari zal Francis Boeske in gesprek gaan met Andrea Rádai, Lenneke van der Goot, Lon Godin en Marie Reintjes.
De galerie is open van 14:00 tot 17:00 uur en het gesprek begint om 15:00 uur, duurt ongeveer 45 minuten waarna er een korte pauze is. Na de pauze vertellen de vier kunstenaars zelf iets over hun werk dat in de galerie hangt.
Deelnemende kunstenaars:
Andrea Radai | Anya Janssen | Bart Verburg | Bob Bonies | Boris van Berkum | Bram van Leeuwenstein | Claire Harvey | Coen Vernooij | Danielle Kwaaitaal | Daphne van de Velde | Guy Vording | Helen Frik | Helen Vergouwen | Inge Reisberman | Jan van der Ploeg | Jan Maarten Voskuil | Kiki Lamers | Klaas Kloosterboer | Lenneke van der Goot | Lieven Hendriks | Lily van der Stokker | Lise Sore | Lon Godin | Louise te Poele | Lucia Tallova | Lynne Leegte | Maaike Kramer | Marie Reintjes | Maureen Bachaus | Merijn Bolink | Moritz Ebinger | Ossip | Peer Veneman | Rob Bouwman | Seet van Hout | Simone Albers | Tim Ayres | Twan Janssen | Wanda Tuerlinckx
‘Kilroy was Here!’ is een tekeningententoonstelling. Maar wat vooral opvalt wanneer je de ruimte binnenkomt zijn niet de tekeningen maar de vijf kleine houten hokjes met gesloten deuren. Die deuren geven toegang tot het getekende universum van de kunstenaar. Met een stap in het hokje en de deur achter je gesloten, sta je midden in de uitgetekende wereld van de kunstenaar. Een wereld vol met gedachten, ideeën, voorstellingen, portretten enzovoort. Je kunt niet anders dan de tekeningen van zeer dichtbij bekijken. Potloodlijnen, houtskoolvegen, de hand van de tekenaar is overal van dichtbij te observeren. Deze gedwongen en opgelegde manier van kijken heeft misschien iets ongemakkelijks. Tegelijkertijd zie je dingen die je anders -in het voorbijlopen van een tekening- niet had kunnen ontdekken. Bij deze show gaat het om de samenspraak tussen de kijker en de tekening. Misschien kijk je anders en misschien zie je meer. Wanneer je het hokje uitstapt, de grote ruimte in, dan zie je ook daar het werk van de kunstenaar hangen. Vaak groter en soms een vervolg op wat je in het hokje hebt gezien. De vijf kunstenaars in deze show zijn tekenaars. Ze hebben allemaal een zekere obsessie voor wat zij maken. Het tekenen en obsessie is wat hen verbindt. Dat wat zij tekenen, de onderwerpen die zij kiezen, de technieken die zij gebruiken zijn totaal verschillend. Je kunt het zelf ervaren: Stap in de wereld van Andrea Asili, Ada Dispa, Lenneke van der Goot, Rosemin Hendriks en Jans Muskee.
DE . GROEN
Weverstraat 40
Arnhem
Open: dinsdag t/m zondag, 12:00 - 17:00 uur
gratis entree
This Art Fair takes place from 26 until 29 August 2021. During This Art Fair, more than 100 individual visual artists will show their work. The artists present and sell their work in individual stands. Sculptures and installations will be exhibited both inside and outside the Kromhouthal.
Open:
Thursday 26 August: 18:00 till 22:00 hrs
Friday 27 August: 11:00 till 21:00 hrs
Saturday 28 August: 11:00 till 19:00 hrs
Sunday 29 August: 11:00 till 18:00 hrs
Adress:
Kromhouthal
Gedempt Hamerkanaal 231
Amsterdam
https://thisartfair.com/
Extrapool en Oddstream presenteren:
Zaterdag 27 maart 2021
Locatie: Zoom
Start: 15.00
Programma:
Middag
– 15.00 Suzanne Treister (talk: From HEXEN 2.0 to Technoshamanic Systems: Relationships between new technologies, society, alternative belief systems and the potential futures of humanity.)
– 16.00 Ralf Jacobs (artist presentation)
– 16.20 pauze
– 16.30 Ingrid Burrington (talk)
– 17.15 wrap up met Luc Loois
Doorlopend worden de tekeningen Lenneke van der Goot + Fiona Lutjenhuis + Ralf Jacobs getoond.
Optioneel
– 19.30 – 21.45 workshop Miraculous Futures
Tijdens Opaque Mirrors slaan Extrapool en Oddstream de handen ineen om voorbij onze schermen te kijken naar wat er achter de technologie verborgen ligt: een uitgesponnen web van onzichtbare structuren van macht, magie, speculatieve werelden, technologie en wetenschap. Kunstenaar Suzanne Treister en kunstenaar/onderzoeker Ingrid Burrington gaan tijdens een lezing in op de onderliggende en soms onverwachte verhoudingen tussen deze structuren. In de workshop Miraculous Futures kunnen bezoekers zelf aan de slag om alternatieve toekomsten uit te denken en nieuwe werelden te verbeelden. Performatief gastheer Luc Loois leidt je door deze middag-met-vele-gezichten.
Als lijm tussen de twee organisaties tekenen beeldend kunstenaars Lenneke van der Goot en Fiona Lutjenhuis op de route tussen Extrapool en Oddstream hun eigen interpretaties van verborgen digitale infrastructuren en verbinden deze met de fysieke omgeving.
Suzanne Treister (1958, Londen) is een pionier in de digitale kunst en nieuwe media. Sinds de jaren tachtig maakt ze werk over digitale technologieën en creëert aan de hand daarvan fictieve werelden. In haar multimediale werk komen excentrieke narratieven en onconventionele theorieën naar voren om verborgen structuren te onthullen. Haar focus is de relatie tussen nieuwe technologieën, de maatschappij, alternatieve geloofsstructuren en de mogelijke toekomst van de mensheid.
www.suzannetreister.net
Het werk van Ingrid Burrington (1987, New York) richt zich op het fysiek in kaart brengen, documenten en identificeren van digitale netwerken. Hierbij wijst ze op elementen van het internet die vaak over het hoofd worden gezien. Door de geografische context en materiële realiteit van het netwerk te onderzoeken wil ze dit systeem ontrafelen en onderliggende machtsstructuren blootleggen.
www.lifewinning.com
Miraculous Futures bestaat uit Ashley Baccus-Clark (bioloog en kunstenaar) en Klasien van de Zandschulp (interactief kunstenaar en vormgever). Ze ontwikkelden de werkvorm Miraculous Futures in samenwerking met artspace MU en het Nederlands Filmfestival. In deze workshopvorm staat ‘speculative storytelling’ centraal, een tool om opnieuw na te denken over de hiaten die we zien in onze hedendaagse samenleving, om het heden beter te kunnen begrijpen en om radicale ideeën over een mogelijke toekomst te creëren.
www.miraculousfutures.org
Ralf Jacobs (1985) zoekt vanuit een achtergrond in natuurkunde en techniek naar een connectie met de kunsten. Een van de projecten die uit deze zoektocht is voortgekomen is zijn “Cyanotype Harmonograms”, waarin geometrische vormen via cyanotypie zichtbaar worden gemaakt. De geometrische vormen die hij programmeert zijn zowel geïnspireerd op wis- en natuurkunde als op diverse esoterische onderwerpen.
www.ralfjacobs.net
Fiona Lutjenhuis (1991) afficheert zich als “graphic novelist”. Haar werk is verhalend, zeer direct en legt de banaliteit van onze consumptiemaatschappij bloot. Vanuit een met de paplepel ingegoten fascinatie voor het bovennatuurlijke werkt ze aan verhalen waarin buitenaards leven en reïncarnatie centraal staan. Net als Treister neemt Lutjenhuis via haar werk een eigenzinnige duik in het narratief van de mensheid. De (vermeende) structuren van het kapitalisme en het bovennatuurlijke speelt ze tegen elkaar uit om tot beeldverhalen van epische proporties te komen.
Lenneke van der Goot (1979) suggereert met haar tekeningen voorwerpen in een ruimte waarin alles lijkt te bewegen door een ragfijne structuur. Hoe ver gaat de ruimte in het werk van Lenneke van der Goot? Wat zie je op een afstand als je er door een vergrootglas naar kijkt? Het werk van Lenneke bestaat uit druk betekende achtergronden waarin één grote, mathematische vorm de onmiddellijke aandacht vraagt. In haar tekeningen breekt Van der Goot een lans voor disfunctionele bouwsels. De ruimtes wekken de vraag op of je naar binnen kunt en wat hun functie is.
www.lennekevandergoot.nl
Luc Loois oftewel BoterBoter is professioneel oproerkraaier en heeft een MA in New Media. Met zachtkomische hand leidt Luc je langs het diverse programma van vandaag. Met bespiegelingen en interface-gestuurde interventies draagt hij zorgt voor een neutraliserende scherpte. Luc is bedenker van gezelschapsspellen en vreemde situaties in het algemeen.
www.boterboter.nl
Over Oddstream
Oddstream is een platform voor kunst en technologie. Oddstream organiseert exposities, artist-in-residences, onderwijsprogramma’s, workshops en meetups. Het platform richt zich op het snijvlak van kunst en cultuur met digitale technologie en toont hoe kunstenaars, vormgevers en andere makers de mogelijkheden en grenzen van digitale technologieën opzoeken. Daarmee hoopt Oddstream ontwikkelingen op het gebied van deze technologieën in relatie tot een verscheidenheid aan maatschappelijke onderwerpen te visualiseren en inzichtelijk te maken.
www.oddstream.nl
Op uitnodiging van Stichting Archaeopteryx Actuele Grafiek werkte ik in 2017-2018 in Steendrukkerij Aad Hekker aan drie oplages. Steendrukken was nieuw voor mij. Ik ging aan de slag met de opdracht en tussendoor struinde ik door de steeds groter wordende stapel proefdrukken en misfits. Dit restmateriaal, de ‘bijvangsten’, werd het startpunt voor een ongeplande serie nieuwe, unieke werken: litho-tekeningen.
Enthousiast over de techniek van het steendrukken en de mogelijkheden om deze te integreren in mijn eigen werk, werd deze eerste kennismaking aanleiding voor een groter project.
Met een bijdrage van het Mondriaan Fonds (Projectinvestering Beeldend Kunstenaar) en Stichting Stokroos heb ik in 2020 achtereenvolgens intensief kunnen werken in Steendrukkerij Aad Hekker in Amsterdam en later tijdens een artist-in-residence in Basement Press Diepenheim en tussendoor steeds in mijn eigen atelier in Amsterdam.
Met dit project wil ik de oude techniek van de lithografie in een nieuw daglicht zetten en toetsen aan het huidige tijdsbeeld binnen de beeldende kunst. Tegelijk integreer ik de kwaliteiten van de steendruk in mijn tekeningen, door op de litho's door te werken of tekenigen onder de lithopers te leggen. Tijdens het project ontstond een actieve interactie tussen het werk in mijn atelier en dat in de steendrukkerij. In gelaagde werken is een synergie ontstaan tussen mijn eigen tekeningen met de onmiskenbare kwaliteiten van een litho.
The 2020 Paper Biennial is an international contemporary art exhibition in which paper as an artistic material is the protagonist.
Home
The main theme of the 2020 Paper Biennial is the topical subject Home. In our globalised world it has become uncommon to stay at the same place as where one was born. More than ever, and for many different reasons, people emigrate. But everyone has in common that they long for a save Home. Home is a universal understanding with many meanings and interpretations. For everyone it is essential to call a place Home; absence of a home is disruptive and will blow away the ground under every existence. Recent figures speak of 68 million refugees in the world and 5 million stateless people; they are not recognized by their government and do not have a passport. A part of the economical immigrants is exploited as modern slaves and does not have the opportunity to build a new and save existence.
Migration is an important political topic you can daily read about it in the newspapers. People are afraid that the large amount of immigrants will influence their culture in a way that their identity will vanish and that they will lose their acquired liberties. The indigenous people are literally and figuratively building walls at their borders, while immigrants are seeking for a save home for their family, for a better place to raise their children.
The 2020 Paper Biennial will show a selection of works with a multitude of interpretations, both personal and universal, and meanings about the topic Home. Although the artists give their personal interpretation, it will be accessible and understandable to a large audience. The participating artists are socially engaged and/or they will give insight in their personal vision as world citizens on the topic Home.
The sum of the visions on the topic Home are testimonies of the worldwide importance of love and security for every person on earth.
100 tekenaars tonen 100 tekeningen op (zeer) klein formaat (maximaal A5) in een geheel nieuwe opstelling in het fraaie paviljoen waarin het Tekenkabinet sinds 2017 huist.
In verband met de van overheidswege vastgestelde maatregelen rondom het Corona-virus mogen maximaal 5 bezoekers tegelijk de tentoonstellingsruimte betreden, rekening houdend met een onderlinge afstand van 1,5 meter.
Entreetickets met een bijpassend tijdslot reserveer je hier. Indien er plek over is zijn er ook tickets aan de deur verkrijgbaar.
Daarnaast zijn alle tekeningen ook online via de website www.tekenkabinet.nl te bezien en te koop.
Iedere aangeschafte tekening wordt gratis verzonden, met gratis catalogus van deze editie.
'Ontgrendeld' is de eerste expositie na de sluiting wegens COVID-19 en vindt plaats van 9 t/m 23 augustus. Het betreft een groepstentoonstelling met een brede verzameling aan kunstenaars waar de galerie geregeld mee samenwerkt. Van elke kunstenaar is één werk te zien, 29 stuks in totaal.
Op donderdag 13 augustus ben ik zelf aanwezig tijdens openingstijden, van 15 tot 17 uur.
Deelnemende kunstenaars:
Andrea Radai, Amsterdam
Aracelly Scheper, Arnhem
Casper Verborg, Den Haag
Cees van Rutten, Den Haag
Coen Vernooij, Nijmegen
Daniela Schwabe, Berlijn, DE
Eddy, Stikkelorum, Den Haag
Eef de Graaf, Tiel
Elli Slegten, Doesburg
Helen Vergouwen, Oosterhout
Inge Reisberman, Leiden
Ingrid Rollema, Den Haag
Jan Pater, Castricum
Jan Swart, Groningen
Karen Vermeren, Gent, BE
Klaas Gubbels, Arnhem
Lenneke van der Goot, Arnhem
Marena Seeling, Nijmegen
Marten Hendriks, Doesburg
Maureen Bachaus, Maastricht
Nikki van Es, Baarn
Rozemarijn Westerink, Rhenen
Sibylle Eimermacher, Arnhem
Simone Albers, Nijmegen
Suzanne Hartmans, Beerta
Terry Thompson, Amsterdam
Tineke Porck, Voorschoten
Wanda Tuerlinckx, Amsterdam
Wieteke Heldens, New York, USA
Elke dag zijn 1 of 2 kunstenaars in de galerie aanwezig voor extra uitleg, klik hier voor het schema.
Bezoek alleen mogelijk op aanmelding vooraf. Mondkapje is binnen verplicht (zijn extra aanwezig). Voorgeschreven looproute op anderhalve meter handhaven.
Elke dag geopend van 15-17 uur, vooraf aanmelden via +31(0)6 12 59 43 29 of info@gallery-o-68.com.
Bezoekadres: Oranjestraat 74, Velp (GLD)
--> vrijdag 14 februari Meeting Point: een Artist Talk door Lenneke van der Goot, 17 - 18 uur.
Entree 10 euro, je ontvang mijn overzichtsboek Wandering Lines gratis. Wees welkom!
Een tentoonstelling over het creëren en herdefiniëren van ruimte
Art Gallery O-68
Het werk van Lenneke van der Goot (1979) omvat grote en kleine tekeningen, murals en (site-specific) installaties. Haar werkproces wordt gekenmerkt door een combinatie van onvoorziene en gestuurde handelingen, waarbij ze in- en uitzoomt op ogenschijnlijk geconstrueerde objecten en disfunctionele bouwwerken in bouwplaats-achtige omgevingen. Ze vangt ze in een moment, alsof ze zojuist nog anders waren of op het punt staan te transformeren of van kleur te verschieten. Van der Goot creëert een wereld die we niet direct herkennen als de realiteit, maar die op een bepaalde manier wel daaraan refereert. Plattegronden, wegwijzers, bouwtekeningen en landmarks vormen het uitgangspunt, vermengd met patronen en grids die voortkomen uit wat je een gevoelsstructuur kunt noemen.
Het werk van Inge Reisberman (1959) bevindt zich op het gebied van video, video-installaties en fotografie, waarbij haar films en foto’s meestal een balans tussen abstractie en figuratie laten zien. Haar installaties karakteriseren zich door een uitgebalanceerde verhouding tussen poëzie en rauwheid, waarbij inhoud en omgeving op conceptuele en zintuiglijke wijze samenkomen. Werk van haar is vertegenwoordigd in diverse landelijk collecties.
Coen Vernooij (1952) maakt contouren van ruimtelijke bewegingen die meebewegen wanneer de toeschouwer beweegt. Opengewerkte vormen suggereren ruimtes die met elkaar in gesprek gaan, elkaar omarmen, zich verstrengelen, elkaar uitsluiten, zich weer verzoenen, kortom een heel verhaal van vormen en betekenissen die je zou kunnen lezen als een beeldroman, maar dan in zijn meest elementaire vorm.
This winter MIR is a guest at the Wageningen Unversity & Research site. Two visual artists will each fulfil a two-month working period; both artists have a link with science. Lenneke van der Goot will make a floor drawing with her homemade green algae chalk. Due to the unstable pigments in the algae; the drawing will discolour over time. Algae from WUR’s AlgaePARC form the basis of Lenneke van der Goot’s home-made chalk. It shows the movement of construction and the inevitable decline. Her chalk objects wear out when making a floor drawing, in which different algae types determine the colors. These pigments are unstable, so the initial intensity fades with the passage of time. The work in progress is constantly transforming and eventually decays.
Pakhuis Wilhelmina opens its doors to the public! Saturday 21st & Sunday 22nd September 2019 from 12:00 to 18:00 h.
We invite the public to join us in our 31st year; come in and visit the studios and meet the artists and designers that make Wilhelmina a unique hive of creative activity in Amsterdam.
For more information about open studios in Pakhuis Wilhelmina, please visit our website.
7de Tekenkabinet
Grootse hedendaagse tekenkunst op klein formaat van:
Hellen Abma, Agatha van Amée, Marjolijn van den Assem, Lawrence James Bailey, Jitske Bakker, Ingrid Berger, Bernadette Beunk, Margje Bijl, Gam Bodenhausen, Mattijs van den Bosch, Cornelia Bruinewoud, Hinke Bruinsma, Anthea Bush, Ida Cahen, Claudie de Cleen, Marion Crezee, Hannie van Dalen, d.a.t., Gerben Dirven, Britt Dorenbosch, Selma Dronkers, Femmie Duiven, Laura van Eik, Iris Frerichs, Eliane Gerrits, Cathelijn van Goor, Lenneke van der Goot, Nancy de Graaf, Aal Günther, Rik Hagt, Barbara Helmer, Yvonne van den Herik, Caren van Herwaarden, Marike Hoekstra, Boukje Janssen, Ellen de Jong, Iris van der Kerken, Stan Klamer, Judith Kleintjes, Kees van der Knaap, Francis Konings, René Korten, Carolina Koster, Maaike Kramer, Christien Kroon, Kai Kuper, Anke Kuypers, Sabine Liedtke, Victor van Loon, Elize Lutz, Eveline Mooibroek, Olaf Mooij, Charlotte Mouwens, Susana Mulas Lastra, Greetje Mulder, Paul Nassenstein
Jet Nijkamp, Mai van Oers, Gert van Oortmerssen, Semna van Ooy, Astrid Oudheusden, Patricia Paludanus, Arjo Passchier, Astrid de Pauw, Sari Piek, Marjoke van de Plassche, Tineke Porck, Marjo Postma, Andrea Radai, Anna Ramsair, Van Rijn & Van Soest, Ariena Roode, Grieteke Roosma, Anna Rudolf, Ronald Ruseler, Harm Rutten, Erica Scheper, Janina Schipper, Annie Schoterman, Annelies Schuls, Heleen Simons, Lisanne Sloots, Jos van der Sommen, Lise Sore, Wilma Stegeman, Joop Stoop/Jos Houweling, Manja van der Storm, Kim Streur, Rob Strick, Maartje Strik, Aimée Terburg, Terry Thompson, Marli Turion, Peter Verdonk, Carien Vugts, Brigit van der Werff, Sander Wiersma, Helene de Winter, Susanne Maria Wolf, Marthe Zink
Open:
donderdag t/m zondag 13:00- 17:00 uur
Amstelpark 13, 1083 HZ Amsterdam
(voorheel galerie Park Art)
Vouch is een nieuw platform waar mensen die nieuwsgierig zijn naar kunst (kopen) direct in contact komen met de makers en hun werk. Iedere kunstenaar nodigde een gewaardeerde collega uit voor deelname tot een groep van 24 (zie hier 1-minuut video-portretten van iedereen). Gezamenlijk tonen wij 240 werken in de tentoonstelling.
Locatie: Loods 6, Amsterdam
Deelnemende kunstenaars:
Annegien van Doorn - André Pielage - Anke Land - Annegret Kellner - Anook Cléonne - Anya Janssen - Barbara Polderman - Brieke Drost - Caren van Herwaarden - Casper Verborg - Coen Vernooij - Ellert Haitjema - Emmy Bergsma - Erna Anema - Lenneke van der Goot - Liesbeth Doornbosch - Louise te Poele - Maartje Folkeringa - Maurice Braspenning - Marena Seeling - Mirka Farabegoli - Rob Voerman - Rosemin Hendriks - Toon Berghahn
Duo-tentoonstelling met Victor van Loon, 15 september - 20 oktober 2018
Pages 144
Language Dutch and Englisch
Printing Graphius (Belgium)
Edition 750 (including 40 special editions)
Wandering Lines was made possible with generous support from the Stipendium Program for Established Artists from the Mondriaan Fund, Prins Bernhard Cultuurfonds (Josine de Bruyn Kops Fonds), boqx 0 (administration and tax advice for the creative sector) and all donors who contributed through Voordekunst.
The summer exhibition focuses on the drawing and writing material chalk. Around fifteen Dutch artists will create new work. Visitors are invited to experiment with chalk as well.
Artists
Marijn Akkermans (NL, 1975) | Jitske Bakker (NL, 1982) | Joseph Beuys (DE, 1921 - 1986) | Nik Christensen (GB, 1973) | Marcel van Eeden (NL, 1965) | Hanneke Francken (NL, 1976) | Lenneke van der Goot (NL, 1979) | Susanna Inglada (ES, 1983) | Arno Kramer (NL, 1945) | Bart Lodewijks (NL, 1972) | Romy Muijrers (NL, 1990) | Juan Muñoz (ES, 1953 – 2001) | Marc Nagtzaam (NL, 1968) | Nemanja Nikolić (RS, 1987) | Thomas Raat (NL, 1979) | Roland Sohier (NL, 1950) | Rudolf Steiner (HR, 1861-1925) | Guy Vording (NL, 1985) | Witte Wartena (NL, 1976) | Marjolijn de Wit (NL, 1979) | Marthe Zink (NL, 1990)
'Groundcontrol of het verlangen om te zweven'
tekst uitgesproken tijdens de opening van deze expositie bij Galerie Wit, Wageningen
Het werk van André Pielage en Lenneke van der Goot is visueel heel verschillend, maar toch in veel opzichten nauw verwant. Allebei zijn ze avontuurlijk in hun materiaalgebruik. Ze experimenteren er op los en weten de onverwachte toevalligheden die dat oplevert uit te buiten.
Van der Goot gebruikt niet alleen pen en papier; ze kwast en krast, snijdt en scheurt, vouwt en plakt er op los. Uit de ongewisse uitkomsten daarvan heeft ze een enorme ervaring opgebouwd. Zoals te zien is in haar recente publicatie Wandering lines kan ze kennelijk weergeven wat ze maar wil. Dat boek bevat trouwens een literaire tegenhanger van haar beeldend werk in de vorm van prachtig poëtisch proza door Richtje Reinsma.
In zijn ruimtelijke werk en zijn installaties gebruikte Pielage onder andere (!) rubber deurmatten, boomtwijgjes, brons, polystyreen en bijpassende oplosmiddelen, een vrachtwagentrekker, aluminiumfolie, dode dennentakken, groeiende planten, dood mos, stoplichten, gekleurde boombladeren, hoogwerkers. In deze tentoonstelling ziet u ondefinieerbare poreuze beelden gegoten uit aluminium, en visueel getemd craquelé op geglazuurd aardewerk.
Beide kunstenaars zetten steeds de toeschouwer op het verkeerde been, die niet precies weet wat ie ziet of wat hem overkomt. Dat zijn niet alleen mensen. Pielage bouwde een levensgrote transparante 2-dimensionale boerenhoeve met daarop een ooievaarsnest, waarvan de (succesvolle) bewoners kennelijk onbewust waren van het feit dat die Uiverhoeve tot de categorie visueel nepnieuws behoort.
Het werk van beiden gaat over het ervaren van ruimte, door zowel de kunstenaar als de toeschouwer. De titel van de tentoonstelling, Ground Control of het verlangen om te zweven, is een belangrijk aspect daarvan.
Te zweven is kennelijk een diep menselijk verlangen, getuige de euforie over het opstijgen van de eerste bemande hete lucht ballon in 1783. Later kwam zweefvliegen, en sinds kort kennen we kite-surfen, para-gliding en drones. Van der Goot maakte zo’n tien jaar geleden een serie Floaters, waarvan er hier een te zien is, als tegenhanger van Pielage's werk Reclining. In haar recentere werk suggereert Van der Goot vaak zwevende geometrische veelvlakken, die soms als 3-D uitgroeisels van de tekening worden opgestuwd door gekleurd licht. Of ze laat ruimtelijke objecten zweven boven piepkleine mensjes, die niet alleen als schaal fungeren, maar ook het verlangen illustreren om zelf langzaam los te komen van de aarde.
In tegenstelling collega’s die de indruk wekken (met behulp van helium, elektromagneten of drones) zaken als betonnen blokken te laten zweven, streven Lenneke en André geloof ik niet naar het zweven zelf. Het gaat hen om het onvervulde verlangen ervan, en de schoonheid die door het weergeven daarvan wordt gecreëerd.
Het is als het verschil tussen kijken naar en zien van goede kunst: u kijkt naar een brok metaal, een doek met verf, een vel papier met inkt, maar u ziet iets heel anders.
Ik wens u veel Zie-plezier in deze expositie.
Nico van Breemen
TEKENKABINET XL: grootse tekenkunst op groot formaat.
Het ‘Tekenkabinet’, opgericht door beeldend kunstenaar Manja van der Storm, is een platform voor autonome tekenkunst. Jaarlijks worden op bijzondere en spannende, wisselende locaties tentoonstellingen gerealiseerd met tekeningen van zowel gerenommeerde als startende hedendaagse tekenaars.
Vele honderden tekeningen op klein formaat hebben de wanden van een museum, een showroom, een monumentale huiskamer in een grachtenpand, een kunstbeurs, een kunsthuis, een kunstsalon, een industriële loods en een parkpaviljoen al gesierd. In allerlei stijlen, handschriften, materialen, papiersoorten en andere dragers, in verfijnde en zorgvuldig samengestelde presentaties vol liefde voor de tekenkunst.
In oktober 2013 was het Tekenkabinet voor het eerst te gast in KunstSalon Assen in haar vorige onderkomen aan de Vaart, op uitnodiging van Rudy Lanjouw, destijds deelnemend kunstenaar. Inmiddels 5 jaar later is het Tekenkabinet, net als de tekenkunst, steeds meer volwassen geworden en strijkt voor de tweede maal in Assen neer. Ditmaal enkele meters verderop in het museale KINK (voorheen Centrum Beeldende Kunst Assen) waar op de enorme tentoonstellingswanden groot(s) kan worden uitgepakt. KINK is onderdeel van het Drents Museum en brengt tentoonstellingen i.s.m. KunstSalon Assen en Academie Minerva te Groningen.
Voor de eenmalige Tekenkabinet XL versie is aan 15 tekenaars gevraagd ieder een groot werk te tonen. Sommige werken zijn speciaal voor de gelegenheid vervaardigd, anderen nooit eerder tentoongesteld, of slechts korte tijd.
Alle tekenaars hebben aan 1 of meerdere edities van het Tekenkabinet deelgenomen en hebben ieder een zeer herkenbaar eigen gezicht en handschrift.
Deelnemende kunstenaars:
Allie van Altena, Pedro Bakker, Lisa Couwenbergh, Karin van Dam, Hanneke Francken, Lenneke van der Goot, Anouk Griffioen, Rosemin Hendriks, Stan Klamer, Arno Kramer, Mai van Oers, Marisa Rappard, Kim Streur, Riette Wanders, Sigrid van Woudenberg
Opening:
Zondag 18 februari 2018 om 16.00 uur door Harry Tupan (directeur Drents Museum)
Archaeopteryx Actuele Grafiek heeft me uitgenodigd om de Nieuwjaarsprenten 2018, de Jaarprent 2018 en een Side Edition te maken in de prachtige Steendrukkerij van Aad Hekker. Momenteel werken wij hard aan de oplages, die in 2018 op de KunstRAI te zien en te koop zullen zijn. En gaandeweg ontstaan er ook een hoop unieke werken, met de litho-techniek als basis. Een waar feest om met deze voor mij nieuwe techniek te werken.
Je kunt vriend worden van de stichting en zo ieder jaar de Nieuwjaarsprent en de Jaarprent ontvangen. Hier lees je er meer over.
KUNSTOPDRACHT VOOR 19 GOBO-PROJECTIES
Locatie
De Breestraat in Beverwijk ondergaat momenteel een grote verandering. Deze ovaalvormige straat, waarschijnlijk ontstaan in 1276, is altijd al een belangrijke plek geweest, waar handel wordt gedreven, waar markten en evenementen plaatsvinden. De afgelopen jaren heeft de Breestraat onder een slechte reputatie te leiden gehad. Echter, als je historische foto’s bekijkt, de markante positie van de straat op (oude) landkaarten en de plannen die er liggen voor de herinrichting, dan zie je een straat met een rijke geschiedenis, een sterk karakter en veel kansen.
In het huidige straatbeeld is de geschiedenis op sommige plekken nog goed zichtbaar. Mijn ontwerp gaat in op zowel de historische kwaliteiten van de locatie als de positieve visie voor de toekomst.
Een kaart van Beverwijk uit 1927, met prominente Breestraat
De Breestraat vroeger (in de jaren zestig ?)
De Breestraat nu. Nieuwbouw naast historische panden
Sint Agathakerk
Gobo’s
Onderdeel van de herinrichting van de Breestraat is een kunstwerk in de vorm van 19 gobo-projecties. Deze zullen tegelijk met de straatverlichting aan gaan.
Drie projecties bevinden zich bij de ingang van de straat bij het stationsplein. De overige 16 bevinden zich in het breedste deel van de straat, waar de oude marktstraat zich toont als een smal en langgerekt plein.
Thema
In de opdrachtomschrijving is het thema Winter meegegeven. De winter wordt van de vier seizoenen het meest gekenmerkt door verstilling.
Letterlijk verstilling als de temperatuur onder het nulpunt daalt en water bevriest en haar vluchtige karakter transformeert tot hard ijs. Stilte als er een dik pak sneeuw is gevallen. Dieren die hun hol opzoeken en een winterslaap houden. De natuur staakt tijdelijk haar groei, schudt haar bladeren af, wacht, wacht in stilte, tot in de lente groei, bloei en beweging volgen.
Figuurlijk verstilling omdat ook mensen, in mindere mate misschien, maar toch wel degelijk, beschutting zoeken, een warm ‘nest’.
Het thema Winter is voor mij aanleiding om met de begrippen verstilling, beschutting, thuis zijn, concentratie en vertraging te werken.
Kinheim
Tijdens research naar de Breestraat kwam ik Tapijtknoperij Kinheim op het spoor. Mijn ontwerp voor de gobo’s is hierop geïnspireerd.
In 1910 werd tapijtknoperij Kinheim opgericht door Hendrik Godefridus Polvliet. Het bedrijf stond in de Zeestraat 104 in Beverwijk. Zijn vrouw Cornelia Polvliet-van Hoogstraten was de drijvende krachtachter het bedrijf.
Kinheim tapijten stonden bekend om hun kwaliteit en de originele ontwerpen. Het wist kunstenaars aan zich te binden die de tapijten ontwierpen, zodoende ontstonden voor die tijd revolutionaire patronen, van oa Jac. Van den Bosch, Lion Cachet, Theo Nieuwenhuis en Dirk Verstraten.
Het bedrijf werd binnen tien jaar door heel Nederland bekend. Het produceerde voor het Vredespaleis in Den Haag, Paleis Soestdijk, luxe cruiseschepen en gemeentehuizen. Zodoende kon Kinheim uitbreiden en kwamen er steeds meer mensen in dienst.
In 1973 werd de zaak opgeheven. De concurrentie met machinaal gefabriceerde tapijten was niet meer bij te benen.
Twee Kinheim tapijten, te zien in het Museum Kennemerland
Waarom Kinheim
- aandacht geven aan de geschiedenis uit de directe omgeving van de Breestraat en aan dit unieke bedrijf.
- Met de nieuwe inrichting van de Breestraat wordt nagestreefd dat de straat, en het langgerekte plein waar de gobo’s komen, niet alleen een plek is waar mensen graag flaneren, maar ook een plek wordt waar je wilt verblijven.
- Tapijten associëren een zachte, huiselijke omgeving. In sommige (nomaden)culturen ben je thuis zodra je het tapijt hebt uitgerold. De projecties op de straat zou je kunnen zien als tapijten van licht.
Ontwerp van Frits Spanjaard
- Het knopen van tapijten is een traag en geconcentreerd proces. Ik vind dit goed aansluiten bij het thema, zoals hierboven omschreven. Vertraging en concentratie zijn in mijn eigen werk ook twee belangrijke elementen. Ik maak zowel snelle als arbeidsintensieve tekeningen. De tekeningen waar patronen op te zien zijn, zijn niet alleen tijdrovend om te maken, de veelheid van vormpjes vertraagt ook de blik. Vaak kom ik tijdens langdurige, repeterende bewegingen op nieuwe ideeën. Maar ook het kijken naar dit soort patronen, kan een effect hebben waarbij je een beetje afdwaalt met je gedachten.
Combinatie van grillige vormen en symmetrie
- Handgeknoopte tapijten zijn anders dan machinaal gefabriceerde tapijten. Bij handgeknoopte tapijten tref je onregelmatigheden aan. Een rechte lijn loopt nooit echt helemaal recht. Hoe meer je inzoomt op de afbeelding, hoe meer onregelmatigheden je ziet. Ik zie dit als een kwaliteit. Het toont de hand van de maker, de uren arbeid, het moment waarop de aandacht wellicht even verslapte of de knoop niet dicht genoeg werd aangetrokken.
Ook hier is een parallel met mijn eigen tekeningen. Hoe geconstrueerd of precies een tekening er ook uitziet, er zijn altijd plekken te vinden met onregelmatigheden. Waar de kwast een beetje uitschoot, het mesje iets schuiner sneed dan verwacht, het papier wat meer kreukte of de inkt vlekte. Al deze sporen zijn onderdeel van het werk, dat een uitkomst is van zowel geplande handelingen als toevalligheden.
De lijnen in dit Kinheim-tapijt lopen niet precies recht
Andere associaties
Naast Kinheim dienden er zich gedurende het vooronderzoek ook andere bruikbare aanknopingspunten aan:
De glas-in-lood vensters en plattegrond van de Sint Agathakerk
De koepel van de Sint Agathakerk
Een karrewiel. De plaatsing van de gobo’s is op het punt waar vroeger de karren hun draai konden maken
Zentuin. De hark die sporen nalaat in het grind kun je vergelijken met de kwast die sporen nalaat op het papier
'Mandala' is het Sanskriet woord voor cirkel. Mandala’s dienen om concentratie en meditatie te ondersteunen
De gobo’s
Elke projectie heeft een doorsnede van ongeveer vijf meter, is een uniek en opzichzelfstaand beeld, maar vormt met de overige gobo’s een eenheid. De ontwerpen zijn geschilderd en getekend op papier, de projecties kun je zien als een vertaling van een tekening in licht. Om zoveel mogelijk van de details uit de originele tekening over te brengen op de gobo, zal een full colour glasgobo gebruikt worden.
De ontwerpen zijn allemaal cirkelvormig, om zo een eenduidig beeld te creëren in de veelzijdige omgeving die de Breestraat is. De projecties zijn op de straat, je kunt ze dus van alle kanten bekijken. De ontwerpen zullen geen boven- of onderzijden hebben. Het zijn abstracte beelden, multi-interpretabel, die je van alle kanten kunt zien.
Daarnaast maak je met de cirkel zo economisch mogelijk gebruik van het bereik van de projector. Je kunt er het grootste oppervlak mee bestrijken.
Interactie
Voorbijgangers kunnen in een projectie gaan staan. Een projectie zou je kunnen zien als een ‘podium’. Je kunt er jezelf, letterlijk, in de schijnwerpers plaatsen, om bijvoorbeeld een dansje te doen, een pose aan te nemen, gekke schaduwen te maken of jezelf mooi uit te lichten. In mijn voorstel is dat niet storend, eerder een meerwaarde van het werk. Het zou betekenen dat het werk niet alleen met de plek integreert maar ook met de mensen die er vertoeven. Het lijkt me een meerwaarde als foto's van interacties gaan circuleren op internet en social media.
Technisch
De gobo van bovenaf gezien is rond. Je ziet de tekening zoals die oorspronkelijk gemaakt is, vertaald in licht, en sterk uitvergroot. De gobo gezien vanaf de straat ervaar je dan ook als een cirkel, maar zie je als een ovaal. Zodra je je rond de gobo verplaatst, veranderd het aangezicht van de gobo.
Vertekening van het patroon wanneer je het ontwerp van verschillende kanten bekijkt
Je kunt het vergelijken met de witte pijlen op de weg. Vanuit de auto zie je een pijl in goede verhoudingen, bekijk je de pijl vanaf de zijkant, dan zie je hoe uitgerekt hij is. Met de vormgeving van de pijl is rekening gehouden met het zichtpunt van de bestuurder.
Ik probeer om in mijn ontwerp deze vertekening tot een meerwaarde van het ontwerp te maken. Door te spelen met die vertekening nodig ik de toeschouwer uit om rond of door de gobo heen te lopen en te kijken hoe het beeld transformeert.
De zwarte delen in het ontwerp zijn op de gobo de plek waar geen licht doorheen komt. De witte delen zijn het helderste onderdeel en zullen de plekken op de gobo zijn waar het meeste licht doorheen komt. Alle overige tinten zitten tussen deze twee uitersten in.
Zwart en wit zijn in de ontwerpen opgenomen door zowel op zwart als wit papier te tekenen. In de zwarte delen van de tekening zal in de gobo worden vertaald als 'geen licht', de witte delen zullen juist het felst zijn. Op de zwarte plekken zal de straat(kleur) onderdeel van het beeld worden. Het beeld is niet een ‘plakplaatje’, maar probeert onderdeel te zijn van de omgeving.
Grootste tekenkunst op klein formaat.
Het Tekenkabinet is geopend op vrijdag-, zaterdag- en zondagmiddag tussen 12.00 - 17.00 uur.
Daarnaast is het ook mogelijk om door de week na afspraak langs te komen.
110 tekenaars presenteren een tekening op maximaal A3-formaat. Een groots overzicht van hedendaagse tekenkunst. Al het werk is tevens te zien en te koop in de webshop van het Tekenkabinet.
I made a serie of five permanent light projections for the Kerckeboschlaan (Zeist).
Sunday 27 november 15:00 uur: Artist Talk Lenneke van der Goot and Sebastiaan Schlicher, modarator: Nanette Kraaikamp.
//
Artists: Sebastiaan Schlicher, Charlotte Schleiffert, Karen Sargsyan, Lenneke van der Goot, Stan Klamer en Rozemarijn Westerink.
Autumn 2016 Drawing Centre Diepenheim presents an exhibition in which the curious subjective worlds of drawing artists is central. Nowadays, there are many artists who create imaginative worlds, ranging from surrealistic and enchanting to raw or completely abstract. At first, these works seems an escape from everyday reality, but the reality can be felt and the works are even partly based on it.
In these times of acceleration and information overkill the need to withdraw into your own story and into alternative worlds, is not so much a form of romantic escapism in which the artist turns away from reality, but rather a necessary artistic way of looking for personal alternatives to cope with reality. In these personal innermost feelings many recognizable elements and archetypical phenomenons are to be discovered.
They are often drawings telling about personified myths, memories or fantasies, sometimes with a theatrical character. Altough in movies and in other new media everything is possible now by using digital tricks, many visual artists just use drawing materials and therefore their handicraft, to create these imaginary ‘new worlds’. Drawing, with its intimate and direct head-hart-hand-connection seems to lend itself very well indeed to convert vulnerability and doubt, which arise from someone’s perception of their environment, into it’s own parallel world. This exhibition shows both traditional drawing on paper and working with paper as a sculptural possiblity.
Curator: Nanette Kraaikamp
My work will be presented in the booth of Witteveen Visual Art Centre.
'Drawing Attention, Words on paper' offers you, two times per afternoon on Friday, Saturday and Sunday, a serious but informal conversation with an artist whose work strongly involves paper.
The talks will be moderated by Diana Wind who, as director, put Stedelijk Museum Schiedam on the map.
Her affection for art on paper showed throughout her programming in the museum exhibitions.
Sunday 25 September:
first talk 14.00 hrs: Lenneke van der Goot
A group show including the work of Iris Kensmil, Gopal Dagnogo, Riëtte Wanders, Herman Zeinstra, Erik Mattijssen, Dewi Hoppe, Anna Rudolf, Pietsjanke Fokkema, Caren van Herwaarden, Caroline Serton, Anna Frydman, Charles Vreuls, Arno Kramer, Lenneke van der Goot, Kim Streur and Gam Bodenhausen.
You can download Witteveen Visual Art magazine here.
Een tentoonstelling met werk van 21 schilders
De studierichting HKU Fine Art and Design in Education richt zich in de eerste plaats op het opleiden van docenten in de creatieve vakken, maar binnen de opleiding neemt ook de ontwikkeling van het eigen beeldende werk van de student een belangrijke plaats in. In de loop der jaren zijn er dan ook veel afstudeerders geweest die zich na het eindexamen aan de docentenopleiding zijn gaan bezig houden met het maken van beeldende kunst. Sommige van hen weten deze activiteit te combineren met een baan in het onderwijs, anderen richten zich volledig op de eigen kunstpraktijk.
Multiverse biedt een gevarieerd overzicht met bijzonder werk van alumni van de docentenopleiding, afgestudeerd tussen 1987 en 2006. De tentoonstelling concentreert zich daarbij met name op oud-studenten die zich hebben onderscheiden op het specifieke terrein van de schilderkunst.
Multiverse is samengesteld door Margreeth Kortekaas, meer dan dertig jaar lang docent schilderen aan HKU Fine Art and Design in Education. Met deze tentoonstelling, waarvoor zij 21 van haar oudstudenten heeft uitgenodigd om samen met haar terug te kijken op de afgelopen periode, neemt zij afscheid van het onderwijs.
Carlijn Bakker, Celine van den Boorn, Maarten van den Bos, Marijke Breuers, Tamar Clasquin, Thom van Dijk, Koen Doodeman, Lenneke van der Goot, René Heeres, Suzanne Hesp, Jorn van Leeuwen, Hans Meertens, Petra Roest, Robert Roest, Jan Ros, Kyra Sacks, Purcell Saekan, Sabina Timmermans, Herman Tjepkema, Annemiek Vera, Jurre van Voorst.
Het Tekenkabinet kent geen vaste collectie, selectie of locatie en is geen kunstenaarscollectief, maar een initiatief van beeldend kunstenaar Manja van der Storm, dat jaarlijks grootse momentopnames van hedendaagse, autonome tekenkunst op klein formaat (maximaal A3) toont. Op gevarieerde, soms ongebruikelijke locaties (een museum, een bedrijfshal, een kunstsalon, een kunstenhuis, een kunstbeurs, een kunstenaarsinitiatief, een huiskamer) worden (minimaal) 2 tentoonstellingen per editie gerealiseerd.
In het Tekenkabinet is tekenen het (ver)bindende thema; zonder restricties wat betreft stijl of genre.
Op papier, hout, MDF, karton of rechtstreeks op de wand. Met potlood, ballpoint, pen & inkt, gouache, houtskool, draad, aquarel, collage, Siberisch krijt, folie, vuur... waar kun je eigenlijk niet mee tekenen?
De mate van professionaliteit wat betreft beroepspraktijk en de wijze waarop de geselecteerde kunstenaars zich onderscheiden en manifesteren als tekenaar, spelen een rol bij de zorgvuldige samenstelling van de deelnemerslijst.
Zo komt het Tekenkabinet jaarlijks tot een prachtige, afgewogen, gevarieerde en uitgetekende selectie.
De komende tentoonstellingslocatie bevindt zich op de eerste etage van een monumentaal pand uit 1640 aan de Kalkmarkt 8, het ouderlijk huis van Fenneke Voorsluis, kunstenaar, curator en cultureel ondernemer. Zij nodigde het Tekenkabinet uit de eerste tentoonstelling te realiseren in de huiskamer, een nieuw kunst-/buurt- en cultuurinitatief. Doordat zich op de begane grond de huisartsenpraktijk van haar ouders bevond, had het pand jarenlang een verbindende functie in de buurt. Als transparante plek waar ruimte is voor ontmoeting en experiment, waar commercie, kunst en cultuur in elkaar overlopen en elkaar kunnen versterken, krijgt de huiskamer nu een nieuwe inhoud, functie en betekenis voor de Nieuwmarktbuurt. Naast expositieruimte, is de huiskamer ook een vergaderruimte en buurthuis, waar exposities, lezingen en buurtgerelateerde evenementen worden georganiseerd.
Aan de wanden van de huiskamer stellen de circa 100 tekeningen in het Tekenkabinet zich in alle kwetsbaarheid, (zonder passepartout, lijst en/of glas) bloot aan de kijker, die de ene na de andere grote ontdekking in het klein kan doen, dicht op de huid. Alle tentoongestelde tekeningen zijn te koop en ter illustratie van de tentoonstelling verschijnt er een fullcolour catalogus (A6), waarin alle deelnemende tekenaars met 1 werk zijn vertegenwoordigd.
Group show with Toon Berghahn, Lenneke van der Goot, Arno Kramer, Paul Nassenstein, Gijs van Noort, Marli Turion and Rob Voerman.
I will show a few small drawings, two bigger ones and a wall drawing.
During the national art event Drawing Front, Kunstliefde will show the following artists:
Roland Sohier, Marisa Rappard, Lenneke van der Goot, Halina Zalewska, Rozemarijn Westerink, Joop Stolk, Jorrit Paaijmans, Linde Faas en Corinne van Bergen
You can fiend a Dutch review by Jantine Kremer about the exhibition at the website Lucy.
Exhibition with drawings from Gam Bodenhausen, Jacobien de Rooij, Hans de Wit, Geer van der Klugt, Jans Muskee en Arno Kramer, Erik Mattijssen, Anne Semler, Romy Muijrers, Lenneke van der Goot and others.
Farewell exhibition from, and curated by Willemijn Faber in de Vishal. Participating artists:
Seet van Hout
Maria Roosen
Lenneke van der Goot
Ellen Kooi
Elpeth Diedrix
Kees de Vries
Terry Thompson
Simone de Groot
Marleen Sleeuwits
Ronald Ruseler
Bianca Sistermans
Caren van Herwaarde
Alet Pilon
Masterclass o.l.v. Robbie Cornelissen aan de Hubert van Eyck Academie, broer van de Jan van Eyck.
Alexander Rodchenko schreef: Only the line can tell us what happened. In de masterclass The Drive of Drawing zal dat al tekenend onderzocht en bediscussieerd worden.
In het publieke programma zal dat steeds weer aan de orde komen: wat is tekenen, wat gebeurt er tijdens het tekenen en wat betekent het? Is tekenen wat een kind ooit zei: A drawing is a line ‘around a think’?
The Drive of Drawing is de eerste van een reeks van 10 masterclasses georganiseerd door de Hubert van Eyck Academie en mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds. Tijdens de masterclass worden 12 deelnemers ondergedompeld in de wereld van het tekenen, om met nieuwe inzichten en ervaringen terug te keren naar het eigen atelier. Masterclasses in voorbereiding zijn The Drive of Performing en The Drive of Painting.
Deelnemers masterclass:
Arike Gill
Bas Ketelaars
Erik-Jan van der Schuur
Femke Gerestein
Gerbrand Burger
Jeroen Paalvast
Kim Habers
Lenneke van der Goot
Marie van Vollenhoven
Matilde Everaert
Susanna Inglada
Tijs van Bakel
Tentoonstelling:
7 t/m 20 november 2015
ma t/m vr 9 - 18 uur
An interview in Dutch about the drawing exhibition Tekenkabinet # 3 for the VPRO radio program 'Nooit meer slapen'. Gijsbert van der Wal interviewed Manja van der Storm and me about this exhibition and drawing in general.
Listen here to the item.
Kunstenaars: Ron Amir, Karin Arink, Irina Birger, Robbie Cornelissen, Frans Franciscus, Inge Kolff, Anita Groener, Lenneke van der Goot, Rosemin Hendiks, Caren Herwaarden, Tjibbe Hooghiemstra, Arno Kramer, Paul Klemann, Jelle Kampen, Kars Persoon, Gebroeders Miedema, Romy Muijrers, Paul Nassenstein, Stijn Peeters, Roland Sohier, Nicole Schulze, Monique Temmen, Terry Thompson, Hans de Wit.
Tweede Tekeningenfestival
tekst Arno Kramer, augustus 2015
Hedendaagse tekenkunst staat al enkele decennia in de belangstelling als autonome kunstdiscipline, al krijgt ze nog lang niet e aandacht die, gezien de hedendaagse ontwikkelingen, in feite gewenst is. Er zijn sporadisch museale tentoonstellingen, er is een enkele specialistische beurs, zoals Drawing Now in Parijs en Amsterdam Drawing in Amsterdam.
Misschien wordt de meeste aandacht aan tekenen wel gegeven door zogenaamde kunstenaarsinitiatieven en commerciële galeries. In het buitenland lijkt de aandacht gericht op hedendaagse autonome tekenkunst eveneens te groeien. Met recente monumentale publicaties zoals Vitamin D 2 en Drawing People werden overzichten van de ontwikkelingen van over de hele wereld gegeven. Spijtig genoeg kwamen in deze boeken maar heel sporadisch Nederlandse kunstenaars aan bod. De oorzaak hiervan moet toch gezocht worden in de weinige contacten die er op het gebied van het tekenen blijkbaar internationaal bestaan.
Op Drawing Now in Parijs stond in het voorjaar van 2015 zelfs niet een Nederlandse galerie en dat is tekenend. In Wenen Oostenrijk is een stand van zaken rond het hedendaagse tekenen in het Albertina Museum te zien geweest, merkwaardig genoeg ook met die titel Drawing Now , en ook daar zijn in een groep van 35 exposerende kunstenaars alleen Marcel van Eeden en Erik van Lieshout vertegenwoordigd.
Hoewel het Drawing Centre Diepenheim in Nederland steeds meer bekendheid geniet, als specialistische plek voor tekenkunst, blijft het wenselijk Drawing Centre Diepenheim toch ook internationaler onder de aandacht te brengen. De ontwikkelingen in die Nederlandse tekenkunst zijn in vergelijking met het buitenland groot, boeiend en actueel. Dit lijkt overigens in tegenspraak met de positie van het tekenen in het algemeen op veel Nederlandse kunstacademies, want daar is het tekenen steeds meer tot een keuzevak te verworden en maakt het vaak geen deel meer uit van het elementaire curriculum.
Binnen de tekenkunst zijn er diverse invalshoeken en perspectieven van waaruit het medium beleefd en onderzocht kan worden. Tekenen is een medium dat vele gezichten kent, van intiem en direct, tot haast wetenschappelijk objectief, van beweeglijk,
spontaan en vluchtig tot schilderachtig gelaagd. Tekenen kent, zoals toch algemeen bekend een lange traditie: van oudsher een communicatiemiddel, een vorm van taal, geschikt voor het visualiseren en communiceren van ideeën en gedachtes.
Binnen de kunsten is tekenen uiteindelijk uitgegroeid van voorbereidende schets tot autonome kunstvorm. De laatste jaren worden bovendien de grenzen van het tekenen steeds meer opgezocht. Retort Art Space, het inmiddels ter ziele gegane kunstenaarsinitiatief, daagde kunstenaars uit om vanuit het tekenen op de wand de letterlijke ruimte te verkennen. In de tentoonstelling Space Drawings in KadE in Amersfoort, stond tekenen als sculptuur centraal. En recenter was er meer aandacht voor tekenaars die werkten met bewegende beelden in getekende films.
Tekenkunst schuurt dikwijls aan tegen andere media zoals o.a. beeldhouwkunst, schilderkunst collage, fotografie en performance. Ook qua thematiek is er een enorme diversiteit, van surrealistische gefantaseerde sprookjesachtige werelden, waarin mens en dier centraal staan, exploraties van landschap- en architectuurvormen, tot pure abstracties.
Met het Tweede Tekeningenfestival laat Witteveen visual art centre in de enorme galerieruimten een grote variatie aan hedendaagse ontwikkelingen zien van wat kunstenaars op dit moment maken. Naast vaste kunstenaars van de galerie zijn er veel gastkunstenaars uitgenodigd om mee te doen. De galerie toont ook van een selectie groep kunstenaars werk op Amsterdam Drawing. Op deze manier wordt nog eens extra onderstreept dat Oeke een goed oog heeft voor de ontwikkelingen in het hedendaagse tekenen.
From Thursday 17 through Sunday September 20, 2015 the fourth edition of the annual art fair for contemporay art on paper, gouache, watercolour, paint, charcoal, pen or ink will take place in Amsterdam.
Amsterdam Drawing stages the best galleries from around the world presenting young talent as well as internationally established artists. Fifty Dutch and international galleries are invited to participate in Amsterdam Drawing 2015. The location will be the same as in previous editions: A temporary pavillion on the NDSM-Werf in Amsterdam--Noord.
This summer Drawing Centre Diepenheim consist 25 years. On this occasion 160 artists create new work on paper. These drawings will be on show during the exhibition Veldwerk. Also a book will be published which includes these drawings.
Derde editie van het Tekenkabinet, een jaarlijkse momentopname van hedendaagse tekenkunst, op maximaal A3-formaat.
De NOG Collectie bestaat uit ruim 500 kunstwerken van 105 verschillende kunstenaars. Het accent van de collectie ligt op tekeningen cq werken op papier, maar ook beelden en objecten maken deel uit van de collectie.
Met ingang van 1 september 2013 is Stichting Beheer SNS Reaal een alliantie aangegaan met het Stedelijk Museum Schiedam. Het museum heeft het beheer van de collectie overgenomen van Stichting Beheer. Daarnaast maakt het Stedelijk Museum Schiedam tentoonstellingen, waarbij de collectie van het museum en de NOG Collectie uitgangspunt zijn.
Tijdens Anything but homeless zal het publiek van de volgende drie kunstenaars een tekening uitkiezen die aangekocht wordt voor de NOG Collectie: Karin van Dam, Charlotte Schleiffert en Lenneke van der Goot.
Solo exhibition which shows a combination of drawings, wall drawings and photographic works.
Aan het Wolvenplein in Utrecht is een kunstroute in de cellen, aangrenzende werkruimten, de kerk en binnenplaatsen van de voormalige gevangenis, waaraan 41 kunstenaars deelnemen. In deze cellulaire gevangenis uit 1853 zouden, volgens toen gangbare Amerikaanse filosofie, mensen in eenzame opsluiting tot inkeer komen. Het bleek niet te werken, mensen werden er krankzinnig. Pas in 1917 kwamen er gemeenschappelijke ruimten waar arbeid geregeld werd voor de gedetineerden.
Sinds korte tijd is de gevangenis niet meer in gebruik en wordt er, in deze fase voorafgaande aan de nieuwe invulling voor het complex, ruimte geboden voor een tentoonstelling.
In cel 20 heb ik een installatie met tekeningen, muurschilderingen en fotografische werken gemaakt. Uitgangspunt is een tekening van een kubus die al aanwezig was in de cel en de vervormde, kapotte spiegels die ik overal aantrof. Wat gebeurt er met je voorstellingsvermogen als je niet meer in vrijheid leeft? Zijn je gedachtes altijd vrij of domineert de fysieke vrijheid die van de geest? En hoe verhoud je je tot de realiteit? Die van het dagelijks leven is dusdanig geïsoleerd dat het ontvluchten van de realiteit een goede oplossing lijkt. Maar ook, de beelden die je hebt van de wereld buiten de deuren van de gevangenis zullen hun eigen leven gaal leiden na verloop van tijd. Zoals herinneringen kunnen vervagen, vervormen of verouderen doordat ze zich alleen nog maar tot foto’s uit die tijd verhouden, zonder ververst te worden. Tegelijk, een mens kan zijn vrijheid worden afgenomen, de wegen van de geest zijn niet te controleren. In een gevangenis word je heel concreet geconfronteerd met de thema’s controle en vrijheid, maar tegelijk zijn dit universele thema’s. Ik probeer met mijn werk zowel op de fysieke plek van de expositie in te gaan, als tot de meer universele.
Een groepstentoonstelling in Garage Rotterdam met werk van Robbie Cornelissen, Anton Cotteleer, Hans de Wit, Peter Feiler, Nadia Naveau, Lenneke van der Goot, Aji VN en Bas Zoontjens
Tekst: Hans van der Ham en Yasmijn Jarram
Above Reality is een tentoonstelling waarbij het metafysische in de kunst centraal staat. Acht beeldend kunstenaars roepen met hun werk filosofische vragen op over het menselijk bestaan.
Metafysica (‘na’ of ‘boven’ de natuur) is een filosofische leer die niet uitgaat van de werkelijkheid zoals we die met onze zintuigen waarnemen, maar in plaats daarvan zoekt naar het wezen van de werkelijkheid. Wat is bestaan, of ‘er zijn’? De metafysica behelst datgene wat boven de materie uitgaat: de totaliteit van alles. Hiernaar kan worden gezocht in een buiten onze wereld liggende 'transcendentale' realiteit, zoals Plato het noemde - of volgens de visie van Aristoteles juist bínnen de waarneembare werkelijkheid, door te kijken naar het alledaagse doen en laten van de mens. Dit gedachtengoed speelde een belangrijke rol in de moderne Italiaanse kunststroming Pittura Metafisica, waarin met name de kunstenaars Giorgio De Chirico en Carlo Carra actief waren vanaf 1917. In deze metafysische stijlbeweging wordt de realistische afbeelding verdrongen door een poëtische droomwereld van leegte en stilte. In een schijnbaar tijd- en bewegingsloos universum blijkt het doodgewone verrassend eigenaardig te zijn, vol benauwende schaduwen en opmerkelijke instrumenten, buiten proportie en in scherpe kleuren weergegeven.
De kunstwerken in Above Reality getuigen van dezelfde sfeer. Het is gemakkelijk verdwalen in de duizelingwekkende vergezichten van Robbie Cornelissen, de organische pastels van Hans de Wit en de poëtische landschappen van Aji VN. Lenneke van der Goot snijdt, plakt, gumt en tekent papieren werelden in elkaar. Waar de kleurrijke, drukbevolkte tekeningen van Peter Feiler en de vervreemdende sculpturen van Anton Cotteleer en Nadia Naveau nog verwijzen naar de mens, richt Bas Zoontjens zich op desolate architectonische constructies.
De vragen en associaties die de werken in Above Reality oproepen, worden niet gevolgd door antwoorden of definities. Het zijn symbolische uitdrukkingen van een nieuwe, mysterieuze binding met de wereld van alledag.
